Łysomice Mała gmina WIELKICH możliwości

Podstawowe Informacje o Obronie Cywilnej

Obrona cywilna to system, mający na celu ochronę ludności cywilnej przed niebezpieczeństwami wynikającymi z działań zbrojnych, klęsk żywiołowych lub katastrof, przezwyciężanie ich następstw i zapewnienie warunków koniecznych do przetrwania.
Siłą obrony cywilnej jest jej powszechność, co oznacza, że wszyscy obywatele uczestniczą w ochronie grup ludzi, którzy znaleźli się w sytuacji zagrożenia. Powszechność ta wymaga odpowiednich kwalifikacji i wiedzy o sposobach szybkiego reagowania w sytuacji zagrożenia.

Obecny kształt Obrony Cywilnej w Polsce normują: Protokół Dodatkowy I do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949 roku, dotyczący ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych, sporządzony w Genewie dnia 8 czerwca 1977 roku, który Rzeczpospolita Polska przyjęła 19 września 1991 roku oraz Ustawa z dnia 21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

OBOWIĄZKI I UPRAWNIENIA ORGANÓW PAŃSTWOWYCH, SAMORZĄDOWYCH I ORGANIZACJI SPOŁECZNYCH

Szef Obrony Cywilnej Kraju

 Jest centralnym organem właściwym w sprawach Obrony Cywilnej. Powołuje go Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Obecnie funkcję tę pełni Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej.

 Do zakresu działania Szefa Obrony Cywilnej Kraju należy:

• przygotowanie projektów założeń i zasad działania Obrony Cywilnej
• ustalenie ogólnych zasad realizacji zadań Obrony Cywilnej
• koordynowanie przedsięwzięć i sprawowanie kontroli nad realizacją zadań Obrony Cywilnej przez naczelne organa administracji, terenowe organa administracji rządowej i organa samorządu terytorialnego
• sprawowania nadzoru nad odbywaniem zasadniczej służby w Obronie Cywilnej

Terenowe organy Obrony Cywilnej

Terenowymi organami obrony cywilnej w administracji rządowej i samorządowej są wojewodowie, starostowie, wójtowie oraz burmistrzowie i prezydenci miast jako szefowie Obrony Cywilnej województw, powiatów i gmin.

Do zakresu ich działania należy kierowanie oraz koordynowanie przygotowań i realizacji przedsięwzięć Obrony Cywilnej przez instytucje państwowe i samorządowe, podmioty gospodarcze i inne jednostki organizacyjne działające na ich terenach.
Szefowie Obrony Cywilnej województw i gmin wykonują zadania obrony cywilnej przy pomocy podległych im urzędów oraz powołanych w ich strukturach specjalistycznych komórek organizacyjnych:

• w województwach – przy pomocy Wojewódzkich Inspektorów Obrony Cywilnej i Wydziałów Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności
• w miastach powyżej 40 tys. mieszkańców – Miejskich Inspektoratów Obrony Cywilnej, Wydziałów Zarządzania Kryzysowego
• w pozostałych gminach – pracowników do spraw obrony cywilnej

Za realizację zadań Obrony Cywilnej w zakładach pracy odpowiedzialni są ich właściciele lub kierownicy. Ministrowie (kierownicy) urzędów centralnych mają obowiązek uwzględniania zadań obrony cywilnej w nadzorowanych przez nich dziedzinach.

Organizacje społeczne wykonują zadania obrony cywilnej w zakresie wynikającym z ich statusów i programów działania. Zasady i sposoby realizacji są uzgadniane w porozumieniach zawieranych przez ich naczelne organy z szefem Obrony Cywilnej Kraju.

Formacje Obrony Cywilnej tworzy się w gminach i zakładach zatrudniających więcej niż 50 pracowników. W zakładach pracy zatrudniających mniej osób, mogą być tworzone wspólne formacje dla kilku sąsiadujących ze sobą zakładów. Jeżeli jednak w zakładzie zatrudniającym poniżej 50 pracowników wytwarza się, magazynuje lub wykorzystuje do produkcji toksyczne środki przemysłowe, kierownicy lub właściciele mają obowiązek powołać formacje, zdolne do samodzielnego działania ratowniczego w strefach bezpośredniego zagrożenia.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami w gminach i zakładach pracy tworzy się:

• formacje Obrony Cywilnej ratownictwa ogólnego
• formacje Obrony Cywilnej do wykonywania zadań specjalnych

W czasie pokoju formacje Obrony Cywilnej nie są w pełni rozwinięte. Gotowość do działania będą osiągały sukcesywnie, z chwilą ogłoszenia wyższych stanów gotowości obronnej (w czasie od kilku do kilkunastu godzin). Czynności, obowiązki, harmonogramy i sposoby przeprowadzania tych operacji określają zarządzenia i wytyczne Szefa Obrony Cywilnej Kraju.

W celu ochrony ludności wykorzystuje się następujące środki:

• zbiorowe:
  • budowle ochronne, schrony i ukrycia
  • ewakuacja planowa lub doraźna
• indywidualne
  • środki ochrony dróg oddechowych – maski przeciwgazowe (filtracyjne)
  • środki ochrony przed skażeniami dla małych dzieci i niemowląt – maski izolacyjne
  • zastępcze środki ochrony dróg oddechowych
  • środki ochrony skóry
  • płaszcze ochronne
  • odzież ochronna lekka
  • zastępcze środki ochrony skóry